Robert Kyosaki'nin başarı ve varlık oluşturma tecrübelerinden oluşturulmuş olan Zengin Baba, Yoksul Baba kitabını okuduktan sonra zengin olmak için yüksek bir gelire sahip olmanız gerektiği saplantısı yerle bir olacak. 

Evinizin bir aktif varlık olduğuna inancınız sarsılacak, çocuklarınıza para kazanmanın yollarını öğretmek için okuldaki sisteme güvenemeyeceğinizi göreceksiniz. 

Aktif ve pasif varlıkları yeniden tanımlayacaksınız. 

Çocuklarınızın gelecekte finansal başarı sağlamaları için parayla ilgili onlara öğretmeniz gereken her şeyi öğreneceksiniz. 

Duygularımızı düşünmek için kullanmayı öğrenelim, duygularımızla düşünmeyi değil.

Bunun için daha çok çalışmak sorunu çözer mi? Kaçırdığınız bir şeyler mi var?

Eğitime değil de paraya odaklanmak, paranın sorunları çözeceğine inanmak deliliktir.

Önemli olan ne kadar para kazandığın değil ne kadar para tutabildiğindir.

Pasif ve aktif arasındaki farkı bil ve paranı aktiflere yatır, bu kadar basit. Eğer kendinize bir çukur açtıysanız kazmayı bırakın.

Japonlar üç güce inanır kılıç, mücevher ve ayna.

Zeki bir adam kendinden daha zeki adamlar işe alır. Okullar işveren yerine iyi işçiler yetiştirir.

Eğitim gördüğü dalda çalışma yanılgısı insanların kendi işlerine bakmayı unutmalarıdır. Yaşamlarını başkasının işinde çalışarak ve o kişiyi zengin ederek harcarlar.

Harcamalarını düşük tut, pasiflerini en aza indirge ve kararlılıkla sağlam bir aktif temeli oluştur.

Gerçek aktifler:

1. Fiziksel varlığımı gerektirmeyen işyerleri. Onların işvereniyim. Eğer ben orada çalışsam orası benim işyerim değil işim olur.

2. Hisse senetleri

3. Tahviller

4. Şirket hisseleri. Özellikle piyasaya yeni sürülenler.

5. Gelir getiren gayrımenkul. Küçükten başlayıp takasla büyütmek.

6. Bonolar (borç senetleri)

7. Müzik, yazılı eser, patent gibi düşünceye dayalı şeylerden telifler

8. Değeri olan, gelir üreten ya da pazarı hazır olup değer arttıran başka ne varsa.

Sevdiğin mal varlıkları edinin. Sevmezsen ilgilenmezsin...

On şirketten dokuzu beş yılda batar.

Yoksullar ve orta sınıf önce lüksleri satın almaya yönelir. Zenginler lüksü en son alır. Zenginler aktif sütunlarının ürettiği gelirle kendi lükslerini alırlar. Yoksul ve orta sınıfın edindiği lüksler kendi alınterleriyle, çocuklarına aktaracakları mirastan kırpılan parayla satın alınır! Pekçok kişi dürtülerine egemen olamayarak krediyle yeni bir araba ya da başka bir lüks mal alır. Canları sıkılmış ve yeni bir oyuncak edinmek istemişlerdir. Krediyle lüks alan pişman olur.

Zenginlerin sırrı: uygun zamanı bekleyip kendi işinize bakmakla gidilen yolun sonundaki ödül...

Kim için çalışıyorsun? Kimi zengin ediyorsun?

Finansal IQ nun uzmanlıkları: muhasebe, yatırım, piyasaları anlama, yasalar

Yasalar: Vergi avantajları (masraflar), yasal davalardan korunma (zenginler denetimi elinde tutarlar ama malları yoktur)

Şitket sahibi zenginler : kazanır, harcar, vergi öderler.

Şirket çalışanları: kazanır, vergi öder, harcarlar.

Hepimizin korkunç bir potansiyeli ve yetenekleri var. İlerlememizin önündeki engel teknik bilgi değil özgüven. İnsan dehasını korku ve kendinden kuşku köreltir.

Para gerçek değildir, ne olmasını istersek odur. Sahip olduğumuz en güçlü aktif zihnimizdir.

İşçiler işten atılmayacak kadar çok çalışır, patronlar onları istifaya zorlayacak kadar ücret öder.

Verirsen alırsın.

Zenginleşmenin yol haritası:

1. Para kaybetme korkusunu alt etmek.

Riskten ve kaygıdan korkuyorsan erken davran.

Kısıtlı paranız varsa ve zengin olma arzusundaysanız kendinizi dengelemek yerine öncelikle odaklanmanız gerekir. Dengeli kimseler hiçbir yere varamazlar. İlerlemek için ilkin dengesiz olmanız gerek. Yürümeyi başarmak gibi.

2. Kuşkuculuktan vazgeçmek. Korkak tavuk olmamak.

3. Tembellik yapma. Biraz hırslı ol. Bedelini karşılayamam değil nasıl karşılayabilirim de.

4. Önce kendine para ayırmak.

5. Kibiri bırakmak. Kibir egoyla cehaletin bileşimidir. Kendinizi eğitin.

Finansal zeka yanlızca daha fazla seçeneğe sahip olmaktır.

Para ne yapar eder alınan her kararı duygusal temele dayandırmanın bir yolunu bulur.

Duygularımızı düşünmek için kullanmayı öğrenelim, duygularımızla düşünmeyi değil.